Otwarte nastawienie do improwizacji. Harmonijne frazy połączone z nieoczywistą rytmiką. Matematyka i metafizyka. Geometria wody. Zespół Algorhythm zaistniał w 2013 roku. Od samego początku łączy w swojej twórczości różne osobowości, idee i nurty muzyczne. Jedyną stałością jego twórczości jest nieskrępowana ekspresja artystyczna. Sama zaś nazwa zespołu to słowo – symbol. Ma związek z pojęciem algorytmu, który jest codziennie stosowany we wszystkich dziedzinach współczesnego życia. Tak również muzyka Algorhythmu obrazuje codzienne emocje i myśli współczesnego człowieka.

 

Żaden zespół występujący podczas marcowej odsłony Festiwalu Jazz Jantar nie spotkał się z tak euforycznym przyjęciem (które następnie przełożyło się na kolejkę do zakupu promowanej w Żaku drugiej płyty), jak rozpoczynający wczorajszy wieczór Algorhythm. Sala wręcz buzowała emocjami, które tych pięciu młodych, piekielnie zdolnych artystów, krzesali w każdej minucie swojego występu. 
Czesław Romanowski

 

MANDALA (2017)

Album to skomasowanie doświadczeń muzyków Algorhythmu, na które wpływ miały współpraca z uznanymi artystami, jak Sławek Jaskułke, Leszek Możdżer czy Tymon Tymański, a także poświęcanie się osobistym projektom. „Mandala” jest zatem efektem muzycznych, a także indywidualnych poszukiwań członków całego kolektywu.


Tytuł płyty nawiązuje do tradycji tworzenia mandali przez tybetańskich mnichów – złożonych, koronkowych wzorów z barwionego piasku, kształtem opartych na kole i kwadracie – a następnie niszczenia ich, co ma przypominać o przemijającej naturze rzeczy. W ten sam sposób zespół akcentuje, że gotowy jest na zmiany, burzenie własnych starannie stwarzanych kompozycji.

Tak oto w położonym na górskim odludziu studio Monochrom, podczas zimowej sesji narodził się owoc w postaci albumu "Mandala". Miks z kolei został przygotowany w Bass Hit Studio (Nowy Jork) prowadzonym przez Dave’a Darlingtona, stojącego za albumami nagrodzonymi nagrodami Grammy, m.in. „Alegria” Wayne’a Shortera czy nawet „Eroticą” Madonny.

 

Emil Miszk – trąbka
Piotr Chęcki – saksofon
Szymon Burnos – fortepian, moog, fx
Sławek Koryzno – perkusja, tank drum

Wstęp wolny.

Miejsce realizacji festiwalu:

Ruiny Teatru Victoria
aleja Przyjaźni 18, 44-100 Gliwice